Taal is zeg maar echt mijn ding van Paulien Cornelisse is meerdere malen bekroond met boekenprijzen. Het boek gaat over de taal van vandaag.

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die ‘groter als mij’ zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. (‘Als ik even heel eerlijk ben’ lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel).

Veel mensen vinden dat wij ons vooral door het gebruik van taal onderscheiden van de wilde beesten. Paulien Cornelisse ziet taal niet als een teken van civilisatie, maar meer als een voortzetting van omgangsvormen uit de oertijd. We zijn nog steeds bezig elkaar te vlooien en tegen elkaar te gillen, alleen doen we dat nu op een veel ingewikkelder manier. Je hebt ook mensen die niet willen toegeven dat de discussie inmiddels een ruzie aan het worden is. Die zeggen bijvoorbeeld: ‘Grappig dat je dat zegt,’ terwijl het helemaal niet grappig is.

En dan nog iets is meer dan de titel doet vermoeden. De opvolger van Taal is zeg maar echt mijn ding (2009) staat weer vol met onnuttige, maar toch amusante analyses van ons taalgebruik. Dit is geen postscriptum maar een update. Wat is het verschil tussen leuk en leuk-leuk? Wat zijn de fijnere nuances van nazi-Duits en porno-Duits? Wat is nouveau kak? Paulien Cornelisse (1976) is theatermaakster en columniste. Van Taal is zeg maar echt mijn ding zijn meer dan 400.000 exemplaren verkocht. In 2010 won ze de Tollens-prijs voor deze ‘opvallende literaire prestatie’. In hetzelfde jaar kreeg Cornelisse ook de Neerlands Hoop, voor haar cabaretwerk.

Paulien Cornelisse is geboren op 24 februari 1976.

Haar eerste voorstelling, ‘Dagbraken’ werd enthousiast ontvangen door publiek en Pers. De Volkskrant noemde Dagbraken ‘knap, boeiend en origineel’, en merkte op: ‘We hebben er met Paulien Cornelisse een echte belofte bij. Een intrigerende cabaretière die diepgang op een kolderieke manier kan verkopen.’

In de herfst van 2010 won Paulien de Neerlands Hoop Prijs, een prijs voor de meest veelbelovende theatermaker met het grootste toekomstperspectief.

Eerder was Paulien Cornelisse deel van cabaretduo Rots (met Irene van der Aart), en van 2001 tot 2004 was ze stand-up comedian bij Comedytrain. In de zomers van 2007 en 2008 bedacht, produceerde en speelde ze samen met Chris Bajema de voorstellingen ‘View-o-rama’ en ‘De terugkeer van View-o-rama’. De voorstellingen stonden geprogrammeerd op festivals als Oerol, Over het IJ, de Parade, de Gentse Feesten, Boulevard en Noorderzon.

In 2007 stond ze in de finale van het Leids Cabaret Festival.

Paulien schreef ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ en ze schreef mee aan het hoorspel ‘Paul Vlaanderen en het Tijdmysterie’. In de herfst van 2010 won ze de Tollensprijs.

Ooit studeerde Paulien psychologie en Algemene Taalwetenschap (niet afgemaakt). Ze studeerde voornamelijk aan de Universiteit van Amsterdam, maar ook even in Boston, en in Hiroshima. Ze begon met kleinkunst bij Crea, de culturele organisatie van de UvA, en met schrijven bij Folia, het universiteitsblad. In 1995 won ze min of meer toevallig de Nationale Wetenschaps Quiz, en in 2003 won ze minder toevallig de Elle Literatuurprijs.